مهندسی سازه در اسکلت فلزی

مهندسی سازه

مهندسی سازه در اسکلت فلزی زیر شاخه ای از مهندسی عمران است. که در آن مهندسان سازه برای طراحی ‘استخوان ها و عضلات’ که فرم و شکل ساختارهای ساخته شده. توسط بشر را ایجاد می کنند آموزش می بینند. مهندسان سازه همچنین باید پایداری، مقاومت، استحکام و حساسیت در برابر زلزله سازه های ساخته شده برای ساختمانها و سازه های غیر سازه را درک و محاسبه کنند. طرح های سازه ای با سایر طراحان مانند معماران و مهندس خدمات ساختمان یکپارچه شده. و اغلب بر ساخت پروژه ها توسط پیمانکاران در محل نظارت می کنند. آنها همچنین می توانند در طراحی ماشین آلات. تجهیزات پزشکی و وسایل نقلیه ای که یکپارچگی ساختاری بر عملکرد و ایمنی آنها تأثیر می گذارد ، نقش داشته باشند.

نظریه مهندسی سازه بر اساس قوانین فیزیکی اعمال شده. و دانش تجربی از عملکرد ساختاری مواد و هندسه های مختلف است. در طراحی مهندسی سازه از تعدادی مفاهیم ساختاری نسبتاً ساده برای ساخت سیستم های پیچیده ساختاری استفاده شده است. مهندسان سازه مسئول استفاده خلاقانه و کارآمد از بودجه، عناصر ساختاری و مواد برای دستیابی به این اهداف هستند.

معرفی

هر قسمت از یک ساختمان تحت تأثیرات نیروهای خارجی قرار می گیرد. از مهندسی سازه در اسکلت فلزی به خوبی میتوان بهره برد. گرانش، باد، زمین لرزه ها و تغییرات دما، و چند مورد دیگر. در طول تاریخ، مردم ساختمان هایی ساخته اند. که در طی مدت زمان طولانی در برابر این نیروها مقاومت کرده اند. در درجه اول با استفاده از قوانین سرانگشتی ناشی از تجربیات خود و پیشینیان خود. در قرن های اخیر ، انقلاب های علمی و صنعتی رویکردهای تحلیلی را ارائه دادند.

که به طراحان اجازه می داد از محدودیت های تجربی فراتر رفته. و رفتار سیستم ها و اجزای ساختمانی را که فقط در تصورات آنها وجود داشت ، پیش بینی کنند. این امر منجر به رسمی شدن و تخصصی شدن حرفه مهندسی مدرن شد. که به نوبه خود منجر به طراحی دقیق تر و مقرون به صرفه شد. امروزه فردی که مسئولیت اطمینان از ایستادن ساختمانها در حین انجام وظایف مورد نظر خود را بر عهده دارد، مهندس سازه است.

تعریف

شورای مهندسان سازه آمریکا (CASE) یک مهندس سازه را چنین تعریف می کند. مهندسی با دانش، آموزش و تجربه تخصصی در علوم و ریاضیات مربوط به تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم های مقاوم در برابر نیرو برای ساختمانها و سایر سازه ها. یک مهندس سازه معمولاً یکی از دو نقش را در پروژه ساختمانی دارد، همانطور که توسط CASE مشخص شده است.

مهندس سازه ثبت (SER) بر تجزیه و تحلیل، طراحی و تهیه اسناد برای ساختار ساختمان انجام می دهد. یا بر آن نظارت می کند و از الزامات سیستم سازه ای که بار را حمل می کند آگاهی دارد. SER وظیفه طراحی سیستم اولیه سازه ای را بر عهده دارد. که “ترکیبی کامل از عناصری است که در خدمت تحمل وزن خود ساختمان هستند ، بار زنده قابل استفاده که براساس اشغال و استفاده از فضاها بنا شده است. و بارهای محیطی مانند باد ، لرزه زمین و حرارت.
یک مهندس سازه تخصصی (SSE) وظایف مهندسی ساختاری را که برای تکمیل ساختار لازم است. و کسی تجربه و یا آموزش خاصی را نشان داده است انجام می دهد. SSE معمولاً توسط تأمین کننده یا پیمانکار فرعی که مسئولیت طراحی، ساخت و (بعضاً) نصب عناصر مهندسی را دارد. یا توسط پیمانکار یا پیمانکار عمومی (یا پیمانکار فرعی) مسئول خدمات مرتبط با ساخت و ساز حفظ می شود. نمونه های متداول این عناصر عبارتند از بتن پیش ساخته یا شیب دار، تیرچه های فولادی وب باز. خرپاهای فولادی یا چوبی از نوع سرد ساخته شده و سیستم های ساخت فلز.

مهندس سازه ثبت

هر پروژه باید دارای یک SER مشخص باشد که معیارها و مفاهیم طراحی ساختاری را برای پروژه تعیین کند ، اما ممکن است با انتقال این اطلاعات و سایر الزامات موجود در اسناد ساخت و ساز (نقشه ها و مشخصات) ، طراحی دقیق بخشهای خاصی را به SSE اختصاص دهد. در چنین مواردی ، SSE متعاقباً محاسبات و اسناد ساخت خود را برای کارهای واگذار شده تهیه و به SER ارائه می دهند ، كه تأیید می كند كه آیا آنها با الزامات مشخص شده مطابقت دارند و با كل پروژه سازگار هستند. بدون SER ، اطمینان از هماهنگی کافی کار طراحی که توسط چندین SSE انجام می شود دشوار است. این مشکل اغلب در شرایط طراحی ایجاد می شود که پیمانکاران فرعی مختلف خدمات طراحی خود را ارائه می دهند ، اما هیچ SER وجود ندارد که اسنادی را که تولید می کنند بررسی کند و آنها را با یکدیگر هماهنگ کند.